Moeten we het leren aanwakkeren?

Leren “Moeten we het vuur aanwakkeren?”

Van bij zijn oorsprong heeft de mens instinctief geleerd om te jagen en zich te beveiligen om te overleven. Daarna kwam de drang om te begrijpen, de drang om verder, hoger, sneller te kunnen gaan. De drang naar macht, de drang om goed, gezond en comfortabel te kunnen leven, de drang om te weten en om de omgeving te kunnen begrijpen.

Een baby draait zich op de buik, wil kruipen, wil staan, wil stappen, wil vooruit. De baby leert communiceren en leert de regels van de samenleving. Hij wordt bijgestaan in deze ervaring door zijn ouders, andere familieleden en later door leraren, vrienden, collega’s. Een proces van vallen en opstaan. Enkel gedreven door het instinct?

Leren wij instinctief, is het gedreven door ambitie of door motivatie? In het woordenboek wordt instinct omschreven als een inwendig gevoel dat tot handelen aanspoort. Ambitie wordt omschreven als een streven naar. Motivatie is de aanmoediging, de stimulans, de inspiratie.

Instinct, ambitie, motivatie? Is er een bepaalde volgorde? Welke van de drie is het voornaamste? Wat voedt wat en is dit van belang?

Wat als we het bekijken vanuit volgende invalshoek: het instinct is de vonk, de lucifer die de haard ontsteekt. Motivatie het hout of de brandstof die nodig is om de haard te laten branden. Ambitie de zuurstof nodig om de intensiteit van het branden te bepalen. Afzonderlijk kan geen enkel van de elementen voor langdurige warmte zorgen maar zorgvuldig samengebracht ontstaat een warm haardvuur. Dit haardvuur is voor mij een metafoor van geestdriftig en gepassioneerd werken en leren.

En dan? !

De huidige maatschappij biedt een overdaad aan mogelijkheden. Mensen zappen. Studenten zijn sneller geneigd verschillende studierichtingen uit te proberen. Werknemers ontpoppen zich vaker als jobhoppers. Sportievelingen engageren zich niet langer binnen één enkele club. Monogamie wordt herleid tot een optie. Dit is hip want we leerden het uit populaire TV programma’s zoals “Big Brother en andere “Temptation Islands” waarin wekelijks iemand naar huis kan gestemd worden. Gelukkig blijft ook hier het leren overeind. Antwoord op de vraag “Wat blijft je nu bij van deze ervaring?”, klinken steevast als volgt:

Ik heb geleerd mijn grenzen te verleggen…

Ik heb mezelf beter leren kennen…

Ik heb geleerd van mijn medemens en welke relaties belangrijk zijn…

Voor opleidingsadviseurs, opleiders, leraren, trainers, coaches, is leren de essentie.

De doelstellingen:

Leren om jezelf, je grenzen, je medemensen, je “zijn” in relatie met … te leren kennen. Leren om het anders en/of beter te doen in de toekomst. Leren om te blijven bewegen. Leren om balans te vinden in de toekomst en om zelf een beter mens te worden.

Opleidingsadviseurs moeten de uitdaging aangaan om nieuwe manieren van leren aan te bieden. Het leren aantrekkelijk maken. De lerende verleiden met interactieve en spannende werkvormen. De ontwikkeling moet verlopen als een spannend avontuur. We moeten het leertraject samen met de leerling of klant ontwikkelen, ontwerpen op maat. Vertrekkende vanuit een bezinningsmoment: “Waar dient deze opleiding toe te leiden?” Dit is volgens mij de manier van leren waaruit onze zappers de motivatie kunnen putten om te blijven leren.

En (n)U?

Leren is niet de bestaansreden van productie bedrijven. Toch weten de directieleden dat het vermogen om te leren hun grootste kapitaal is en hen een groot competitief voordeel kan bieden. Vooral nu levenscyclussen van producten en daarbij horende processen korter worden, is snelheid waarmee organisaties leren een belangrijke factor om te bepalen welke producten waar zullen geproduceerd worden. In de strijd om het marktaandeel betekent leren net als in de prehistorie overleven. Leren is in deze interpretatie sneller denken dan concurrenten om industrie en innovatie in

W - Europa te houden. Bedrijven dienen hiervoor twee belangrijke randvoorwaarden in te vullen:

Ø  De werkplek kan/mag uitgroeien tot een krachtige leeromgeving (waarin competenties worden verbonden aan de werkplek.)

Ø  Een transparant beloningssysteem invoeren met waardering voor verworven competenties

Op deze manier wordt een win-win situatie gecreëerd tussen de ambitie van de werknemer en de doelstellingen van het bedrijf.

Ik hoop als interne adviseur bij Philips Turnhout een bijdrage te kunnen leveren aan de evolutie van onze organisatie door het ontwikkelen van medewerkers.

Gras groeit niet door eraan te trekken maar wel door de wortels water te geven.

Daarom wil ik werken vanuit een waarderende benadering, mensen leren kennen in hun talenten en in zetten op hun sterktes.

Daarmee verhoogt m.i. ook de motivatie en de werkvreugde die er mee samengaat. Bij een goede werksfeer wordt er kennis gedeeld en ontwikkelen individuen elkaar.

Ik wil graag mensen laten bewegen, hen inspiratie bieden en instrumenten aanreiken zodat het vuur van leren niet moet aangewakkerd worden maar ze het zelf brandend houden.